گروه فرهنگی «سراج24»- مرتضی اسماعیل دوست: فیلم «دلبری» با موضوع دفاع مقدس که چندی پیش در اکران سینماها بود، بدون قرار گرفتن در جایگاه واقعی خود از پرده پایین آمد. برای این مساله می توان دلایل مختلفی را در نظر گرفت و به این موضوع دامن زد که چرا هنگامی که پس از مدت ها فیلمی در حوزه دفاع مقدس ساخته و به اکران درمی آید، چنین سرد و نامناسب با آن برخورد می شود و دلایل عدم موفقیت عوامل پُرتلاشی چون سید محمود رضوی در مقام تهیه کننده و سید جلال اشکذری در مقام کارگردان فیلم «دلبری» که در کارنامه کاری شان آثار قابل توجه و متعهدانه ای وجود دارد، چه چیزی است؟
از این رو به گفت و گو با کارگردان جوان و یزدی فیلم «دلبری» پرداختم و از دغدغه هایش برای ساخت فیلمی با موضوع دفاع مقدس پرسیدم و این که شرایط نامناسب اکران این فیلم چه تاثیری در آینده فیلمسازی اش خواهد داشت که اشکذری در پاسخ گفت: «فضای دفاع مقدس دغدغه من بوده و در فیلم های کوتاه و فیلم قبلی ام، «خانه ای کنار ابرها» سعی داشتم در این زمینه کار کنم، حالا چقدر موفق بوده و یا نتوانستم موفق شوم، بحث دیگری است. من با نیت ارتباط با مخاطبان عام فیلم را ساختم و برخی از مخاطبان هم با فیلم ارتباط خوبی برقرار کردند و همراهی با فیلم نیاز به کمی صبر داشت. به هر حال من همچنان دوست دارم در فضای دفاع مقدس کار کنم. البته فیلم بعدی ام به دلیل تنوع کاری قدری متفاوت است. اما در این زمینه دوست دارم فعال باشم و فیلم «دلبری» با همه نتایجی که داشت برایم تجربه کاملا متفاوتی بود و باز هم در این فضا در آینده کار خواهم کرد.»
فیلم «دلبری» با فرم متفاوت در روایت پردازی ساخته شد و درباره موضوعی قابل ارزش درباره آخرین ساعات زندگی مردی مقاوم چون میثم و فداکاری های همسرش طوبی بوده که کارگردان این فیلم درباره فضای منعکس شده در این اثر گفت: «طوبی بعد از شهادت همسرش وارد بُعد دیگری از زندگی می شود و من دوست داشتم او با روح همسر شهیدش همراه باشد. حرف هایی که طوبی می زند نشان می دهد که این شخصیت هنوز برایش زنده است و دیالوگ هایی که به کار می برد، نشان دهنده اعتقاد وی به زندگی ماندگار همسرش و زنده بودن روحش داشته و از همین جهت با میثم درد دل می کند که این باور برای همسران شهدا وجود دارد. حالا این که مخاطب چقدر با فیلم ارتباط برقرار کند، بستگی به این دارد که چگونه بتواند با کاراکترها ارتباط برقرار کند. من در این فیلم تجربه زن و شوهری را نشان دادم که با کمترین داشته ها دارند عاشقانه ترین رفتار را با هم انجام می دهند و این برای تماشاگران بسیار درس مهمی است که درباره داشته های زندگی خود بیشتر فکر کنند. از این جهت کلام و ارتباطی که طوبی با همسر شهیدش دارد می تواند در تماشاگر تاثیرگذار باشد.»
فیلم «دلبری» به شکلی ظریف انتقاداتی را در خصوص عدم توجه برخی مسئولان به جانبازان کشورمان نمایان می سازد که اشکذری در این باره عنوان کرد: «ما چنین انتقاداتی را از زبان برخی خانواده های جانبازان شنیدیم و نخواستیم زیاد به این مساله دامن بزنیم و به جای سیاه و سفید نشان دادن سعی کردیم هر چه بیشتر به سمت فضای رئال برویم. شاید برای ریتم کار جایی به ذهنم رسید که خانه را به هم بزنم و یک کارهایی می توانستم انجام دهم که به لحاظ بصری باعث دیده شدن اثر شده و کارگردانی من به رخ کشیده شود، اما دیدم که کارهای خاص به فضای این خانه نمی خورد. ریتم کند فیلم هم که بعضی ها عنوان می کردند به دلیل ریتم آرام خانه میثم است که به تدریج و با خروج فرزندان فضای خانه خلوت می شود. من سعی کردم فضاهای مختلف آن خانواده را به بخش های مختلف تقسیم کنم که ابتدای فیلم بسیار دارای سرزندگی است و بعد به تدریج آرام می شود.»
ایثارگران بسیاری همانند «میثمِ» فیلم «دلبری» در این کشور مردانه زندگی می کنند و دلاورانه طعم شهادت را می چشند و از جمله افرادی که کارگردان با تاثیر از وی فیلمش را ساخته، «دایی قاسم» است که اشکذری درباره این شخصیت گفت:«دایی قاسم را از قبل تا حدودی می شناختم و در شهرمان، یزد تا حدی معروف است. دایی قاسم در حدود 2،3 ماه پس از ساخت فیلم شهید شد. من از طریق دوستی شناختم که فیلم مستندی از وی ساخته بود و هنگامی که پیگیری کردم به چند مورد دیگر درباره این گونه شخصیت ها هم رسیدم که تنها با پلک زدن زندگی می کنند.»
در ادامه گفت و گو از اشکذری درباره تدوین فیلم سوال کردم که مساله مهمی در ساختار این اثر است و کارگردان فیلم «دلبری» پاسخ داد: «شکر خدا با حمیدرضا قربانی از طریق آقای رضوی آشنا شدم و وی خیلی همراه بودند و ما با مشورت هم به تدوین فیلم پرداختیم. تدوین همزمان با فیلمبرداری خیلی کمک کرد که بسیاری از ایده های سرصحنه وارد اتاق تدوین شود و به این مساله کمک کند.»
از جمله نکات قابل توجه در این فیلم بازی ارزنده و شاخص هنگامه قاضیانی بوده که جنس بازی اش از نگاه داوران جشنواره فجر هم نادیده گرفته شد. اشکذری درباره همکاری با این بازیگر گفت: «چند گزینه برای این کار داشتیم و گزینه اصلی ما خانم قاضیانی بودند. من در دوران دورخوانی یکی از کتاب های «اینک شوکران» را به ایشان دادم که مطالعه کنند و سعی کردم با توجه به شناختی که خودم از خانواده های شهدا داشتم به بازی ایشان کمک کنم و خودشان هم بسیار علاقمند و خلاق در این زمینه بودند.»
